اغلب کسب و کارهای کنونی دارای سیستم های اطلاعاتی از هم گسسته می باشند. بعضی از این سیستم ها به ابعاد مالی سازمان پرداخته و بعضی ها اولویت خود را بر تولید یا تدارکات گذاشته اند. در سیستم های از این نوع، جریان اطلاعات معمولا به درستی بین بخش های سازمان جریان پیدا نکرده و معمولا نمی توان کنترلی را بر فرآیندها و عملیات سازمان اعمال نمود. در این سیستم ها اگر یک بخش جدید به بخش های سازمان اضافه شود و یا نیاز به تغییراتی در سیستم فعلی وجود داشته باشد، تقریبا اعمال این تغییرات غیر ممکن بوده و سیستم جدید پاسخگوی حجم اطلاعات جدید نخواهد بود. اغلب این سازمانها دارای فرآیندها و روشهای دستی و کاغذی می باشند که می توانند نیازمندی های روزمره ی سازمان را برطرف کنند ولی سوال بزرگ این است که آیا این شرایط برای رقابت با اقتصاد جهانی کافی می باشد؟